• Sztuczne oddychanie - Informacje wstępne
Zatrzymanie oddechu może nastąpić po wpadnięciu do wody, utracie świadomości,
porażeniu prądem lub zażyciu trucizn. Jeśli ofiara jest nieprzytomna i wydaje się, że nie oddycha, najważniejsze jest przywrócenie
oddechu za pomocą metody usta-usta zastosowanej przed przybyciem lekarza i przed opatrywaniem innych urazów. Wyjątkiem jest
zachłyśnięcie. Metodę usta-usta można stosować wobec starszych dzieci, ale u niemowląt i małych dzieci należy stosować metody
alternatywne, opisane poniżej.
• Przywracanie oddechu starszym dzieciom i dorosłym
1. Ułóż ofiarę na sztywnym, twardym podłożu, twarzą ku górze. Podeprzyj kark i odchyl głowę ku tyłowi. Oczyść palcem jamę ustną, aby usunąć ewentualne przeszkody na drodze do tchawicy.
2. Zatkaj nos ofiary l weź głęboki wdech, a następnie przyciśnij mocno usta do ust ofiary. Wdmuchnij mocno 4 razy powietrze do płuc ofiary.
3. Kontynuuj pompowanie powietrza w odstępach pięciosekundowych. Po każdym wydechu odrywaj usta od ust ofiary, słuchając, jak powietrze uchodzi z jej płuc. Obserwuj ruch klatki piersiowej. Nią przerywaj stosowania sztucznego oddychania do nadejścia pomocy lub do momentu, kiedy ofiara jest już w stanie oddychać samodzielnie.
• Przywracanie oddechu niemowlętom i małym dzieciom
1. Ułóż dziecko na plecach i oczyść jamę ustną, jak w p. 1. powyżej.
2. Podtrzymaj lekko czubek głowy dziecka ręką, weź głęboki wdech i przyciśnij usta do ust i nosa dziecka. Wdmuchaj delikatnie powietrze do jego płuc.
3. Oderwij usta i obserwuj klatkę piersiową dziecka w trakcie uchodzenia powietrza z płuc.
Powtarzaj sztuczne oddychanie co 2-3 sekundy aż do przybycia pomocy medycznej lub podjęcia przez dziecko samodzielnego
oddychania.
Pobrano z www.podkarpacie.straz.pl